ကျွန်တော်ဖတ်ချင်သော ပုံပြင်များ
လပေါ်က ပုံပြင်
ဟိုးတိုတိုတုန်းကပေါ့ကွယ်။ ကမ္ဘာမြေနဲ့ မိုင်ပေါင်း နှစ်သိန်းလေးသောင်းဝေးကွာတဲ့ နေရာမှာ လကမ္ဘာဆိုတာ ရှိသတဲ့။ အဲဒီလကမ္ဘာမှာ နေတဲ့သူတွေဟာ အင်မတန်မှ အပျင်းထူပြီး ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ကြဘူးတဲ့။
ဟိုးတိုတိုတုန်းကပေါ့ကွယ်။ ကမ္ဘာမြေနဲ့ မိုင်ပေါင်း နှစ်သိန်းလေးသောင်းဝေးကွာတဲ့ နေရာမှာ လကမ္ဘာဆိုတာ ရှိသတဲ့။ အဲဒီလကမ္ဘာမှာ နေတဲ့သူတွေဟာ အင်မတန်မှ အပျင်းထူပြီး ဘာအလုပ်မှ မလုပ်ကြဘူးတဲ့။
တခါက ကြွက်ငယ်တစ်ကောင်သည် တောထဲလျှောက်သွားရာမှ မျက်စိလည်လမ်းမှားပြီး အိပ်နေသော ခြင်္သေ့ကို ဝင်တိုက်မိသည်။ ခြင်္သေ့ကလည်း ငိုက်မျည်းနေတာဆိုတော့ သူ့ရှေ့ရောက်လာသော ကြွက်ငယ်ကို အလွယ်တကူပင် ဖမ်းမိလေသည်။
ဟိုးတိုတိုတုန်းကပါ… တောအုပ်ကြီးတစ်ခုမှာ ဉာဏ်ပညာကြီးပြီး အင်မတန်မှ စိတ်ထားကောင်းတဲ့ ဖိုးရွှေယုန်ဆိုတာ နေပါတယ်။ အဲဒီဖိုးရွှေယုန်ဟာ အသားဖြူစင်သလို စိတ်ထားကလည်း ဖြူစင်တာကြောင့် သူ့ကို မြင်တဲ့ တိရစ္ဆာန်တိုင်းက ချစ်ကြ၊ လေးစားကြပါတယ်။